جامعه‌ي مدرسين در زمان مبارزات
چنان‌كه قبلاً گفته شد، اعضاي اصلي و هسته‌ي مركزي جامعه‌ي مدرسين در آغاز يازده نفر بودند كه اسامي آنان گفته شد. بعد از تبعيد امام خميني به تركيه و تبعيد و زنداني‌شدن تعدادي از اعضاي جامعه، تشكّل جامعه‌ي مدرسين و تشكيل منظم جلسات در معرض تغيير قرار گرفت: جلسات منظم تشكيل نميشد و افراد كم يا زياد ميشدند. بعضي افراد به بهانه هايي در جلسات اصلاً شركت نمي‌كردند و بعضي گهگاه، برخي اطلاعيه ها را امضا مي‌كردند و بعضي از امضا خودداري مي‌کردند. برخي همانند سابق بلكه جديتر بودند و خلاصه اينكه وضع منظمي نداشتند.
از آبان 1356 يعني زمان ارتحال حاج آقا مصطفي فرزند امام كه مبارزات اوج گرفت، در جامعه‌ي مدرسين نيز حركت و جنب و جوش جديدي به‌وجود آمد، شركت در جلسات بهتر شد و افراد فعالتر و اميدوارتر شدند. اين وضع تا زمان پيروزي ادامه داشت.