پایگاه اطلاع رسانی آیت الله ابراهیم امینی قدس سره

اخلاق

اخلاق

از آغاز تحصیلاتم در اصفهان به‌مسائل اخلاقی علاقه و عنایت داشتم و در درس اخلاق آقای حاج شیخ محمدحسن عالم نجف‌آبادی و گاهی آقای حاج میرزاعلی آقای شیرازی حضور می‏یافتم. در قم نیز از محضر علامه طباطبایی و سایر اساتید استفاده می‌کردم. به مطالعه‌ی کتاب‏های اخلاقی نیز علاقه‏مند بودم. نسخه‌ی خطی کتاب گرانقدر چهل حدیث امام‌خمینی را از ایشان به امانت گرفتم و دقیقاً مطالعه کردم و شیفته‌ی آن شدم. به همین جهت اکثر منبرها و سخنرانی‏های من قبل از انقلاب اخلاقی بود. بعد از پیروزی انقلاب نیز طبعاً به همین وادی کشیده‌شدم و به‌صورت یکی از مهم‌ترین اشتغالاتم درآمد. به‌عنوان نمونه به بخشی از آنها اشاره می‏شود:

اخلاق قبل از خطبه ‏های نماز جمعه‌ی تهران

در سال 1363 برای ایراد یک سلسله سخنرانی قبل از خطبه ‏های نماز جمعه‌ی تهران دعوت شدم. موضوع بحث، اخلاق بود. هر دو هفته یک‌مرتبه به تهران می‏رفتم و در حدود یک ساعت درس اخلاق می‌گفتم. سخنرانی‏ها به‌طور مستقیم از رادیو پخش می‏شد. جمعاً بیست برنامه و تا حدود چهار سال ادامه داشت. خوشبختانه نوار آنها موجود است در همان زمان از نوار پیاده می‏شد و به صورت منظم در روزنامه‌ی اطلاعات چاپ و منتشر می‏شد. در آن زمان نماز جمعه‌ی تهران بسیار پرشور و بارونق بود. در زمان جنگ بود و از درس‏های اخلاقی استقبال می‏شد. بسیاری از شنوندگان با نامه یا تلفن و گاهی حضوراً از ایراد سخنرانی‏ها تقدیر و تشکر می‌کردند. البته در بین آنها نامه‏ های انتقادی نیز وجود داشت.

برنامه ‏های صدا و سیما

در دهه‌ی اول بعد از پیروزی انقلاب به دلیل احساس نیازی که وجود داشت،‌ در تهیه‌ی برنامه برای صدا و سیما مراجعه‌ی زیادی به من می‏شد. به‌مناسبت میلاد و بعثت و رحلت پیامبر گرامی اسلام، و به‌مناسبت ولادت و شهادت ائمه‌ی اطهار (سلام‌الله علیهم) جهت تهیه‌ی برنامه به من مراجعه می‏شد، نه یک‌مرتبه بلکه به‌طور مکرر. همچنین به‌مناسبت ولادت و شهادت حضرت زهرا و زینب کبری (سلام‌الله علیهما). گاهی هم به همین مناسبت یا دیگر مناسبت‌ها به تهران مرکز صدا و سیما دعوت می‏شدم و به‌طور حضوری با شنوندگان تماس می‏گرفتم و به سئوالات پاسخ می‏دادم. چندین‌سال نیز به‌مناسبت ایام عاشورا و دیگر مناسبت‏ها به مسجد بلال صدا و سیما دعوت می‏شدم و در جمع شنوندگان سخنرانی می‌کردم. در شرح حال ائمه‌ی اطهار (علیهم‌السلام) بیشتر سعی می‌کردم مطالب اخلاقی و آموزنده و گفتار و کردار آنان را مطرح سازم تا شنوندگان در عمل از آنان پیروی کنند. از ذکر معجزات و مطالب غیرآموزنده اجتناب می‌کردم. متأسفانه به فکر نبودم نوار برنامه ‏ها را بگیرم و ضبط کنم. شاید در بایگانی صدا و سیما موجود باشد، ولی اخیراً چندین مرتبه از مسئولان صدا و سیما تقاضا کردم نوارهای بایگانی‌شده را در اختیارم بگذارند ولی مورد قبول واقع نشد، شاید مصلحت ندانستند؟!

علاوه بر اینها گاهی به‌مناسبت‏های مختلف ستاد نماز جمعه‌ی تهران از من دعوت می‌کرد تا قبل از خطبه‏ های نماز جمعه سخنرانی کنم. سخنرانی‏ها به‌طور مستقیم از رادیو پخش می‏شد و گاهی بعداً نیز مورد استفاده قرار می‏گرفت.

 

اخلاق خانواده در تلویزیون

یکی از برنامه ‏های خوب و مفیدی که در آن شرکت کردم، اخلاق در خانواده بود. این برنامه به‌صورت نظرخواهی و گفتگوی حضوری تهیه می‏شد. در هر برنامه از تعدادی آقایان و خانم‏ها دعوت می‏شد تا در استودیو حضور یابند. از یک کارشناس مسائل خانواده نیز دعوت می‏شد که گاهی من و گاهی کارشناس دیگری بود. کارگردان برنامه در هر جلسه یکی از مسائل مهم خانواده را مطرح می‏ساخت و از حاضران نظرخواهی می‌کرد. و در موارد لازم نظر مرا خواستار می‏شد و درنهایت جمع‌بندی و نتیجه‏ گیری را برعهده‌ی من می‏گذاشت. چون جلسات به‌صورت گفتگوی حضوری و احیاناً بحث و جدل اجرا می‏شد برای بینندگان جالب و شیرین و آموزنده بود. من نیز چون برنامه ‏ها را مفید و آموزنده می‏دانستم در تهیه‌ی آنها مطالعه می‌کردم و از قم به تهران می‏رفتم و تقریباً یک روز را صرف آن می‌کردم. این برنامه ‏ها در سال 1374 شروع و تا سال 76 ادامه داشت. از نامه‏ها و تلفن‏ها و سخنان حضوری بعضی بینندگان احساس می‌کردم برنامه‏ ی مفیدی است. ولی نمی‏دانم به چه علت از سوی مسئولان صدا و سیما تعطیل شد. متأسفانه نوار برنامه ‏ها را ندارم، شاید در بایگانی صدا و سیما موجود باشد. البته از آن برنامه‏ ها یادداشت‏هایی در اختیار دارم.

 

درس اخلاق در دانشگاه رضوی

در اواخر سال 1374 آیت­الله طبسی تولیت محترم آستان قدس رضوی از من دعوت کرد که هر ماه یک جلسه‌ی اخلاق برای دانشجویان دانشگاه رضوی و طلاب مدارس مشهد داشته‌باشم. از آنجا که هم درس اخلاق برای من جالب بود، هم زیارت و بهره‏ گیری از فیوضات معنوی حضرت رضا (سلام‌الله علیه) را یک توفیق الهی می‏دانستم دعوت ایشان را پذیرفتم. هر ماه یک‌مرتبه و غالباً روزهای چهارشنبه از قم حرکت می‌کردم، صبح روز پنجشنبه جلسه‌ی اخلاق داشتم و صبح یا عصر جمعه به سوی قم مراجعت می‌کردم. جلسه‌ی خوبی بود. گروهی از دانشجویان و طلاب مدارس و اساتید و گاهی خود آقای طبسی نیز در جلسات شرکت می‌کردند. در این سفرها کلاً مهمان حضرت رضا (علیه‌السلام) بودم، ولی نفهمیدم به چه علت تعطیل شد. خوشبختانه نوار آن جلسات را در اختیار دارم.

 

درس اخلاق برای طلاب

گاهی مخصوصاً در دهه‌ی اول پیروزی انقلاب، به‌وسیله‌ی مدیران مدارس حوزه‌ی علمیه‌ی قم جهتِ درس اخلاق برای طلاب دعوت می‏شدم، در صورت فرصت می‏پذیرفتم و انجام وظیفه می‌کردم. گاهی تک‌سخنرانی بود و گاهی مرتب و سلسله‏ وار. گاهی نیز برای درس اخلاق از مدارس سایر شهرستان‏ها دعوت می‏شدم و با وجود مشکلات سفر، در صورت امکان می‏پذیرفتم. متأسفانه اکثر این سخنرانی‏ها ضبط نمی‏شد و نواری از آنها در اختیار ندارم. در سال 1379 تعدادی از طلاب از من خواستند که هر هفته یک درس اخلاق داشته‌باشم. با توجه به احساس نیاز پیشنهاد آنان را پذیرفتم. مقرر شد جلسه عصر پنجشنبه و در مسجد اعظم شبستان تشکیل شود. اولین جلسه در تاریخ 28 مهر 79 شروع شد. شرکت‌کنندگان بین سی تا پنجاه نفر بودند، ولی نفرات آنها کم و زیاد و عوض می‏شدند. در حدود نیم ساعت صحبت می‌کردم، بعد از آن به سئوالات مربوطه‌ی اخلاقی پاسخ می‏دادم. مقید بودم وقت را رعایت کنم و اول وقت حاضر شوم، اما حاضران وقت را رعایت نمی‌کردند و دیر می‏آمدند، گاهی ناچار می‏شدم در حدود پانزده دقیقه بنشینم تا حاضر شوند. جلسات درس به همین صورت تا تاریخ 3 مهر 79 ادامه یافت. در آن تاریخ کسالتی برایم رخ داد که برای معالجه در بیمارستان بستری شدم. در نتیجه درس اخلاق تعطیل شد. بعد از بهبودی و مراجعت به قم جز یک نفر کسی برای شروع درس اخلاق مراجعه نکرد. بدین‌جهت شروع مجدد درس را لازم ندیدم. احساس کردم درس اخلاق برای طلاب جاذبه ندارد، یا به‌جهت نقصان در بیان من یا به‌علت نامناسب بودن مکان درس یا وقت آن، یا همه‌ی اینها و امور دیگر.

یا به‌علت این که طلاب و اهل علم چون خودشان واعظ و در اخلاق سخنرانی می‏کنند خودشان را بی‌نیاز از درس اخلاق می‏پندارند و حضور در درس اخلاق را کسر مقام خود می‏دانند. به‌هرحال از ادامه‌ی درس دلسرد شدم و ترک آن را اصلح دانستم. خودم را نیز از هواهای نفسانی منزه نمی‏دانم.

 

درس فلسفه‌ی اخلاق

این درس را در حوزه‌ی علمیه‌ی قم به‌عنوان درس فوق برنامه شروع کردم، از تاریخ 3 مهر68 شروع شد و تا تاریخ 20 مهر 69 ادامه یافت. فصل تابستان و تعطیل حوزه فرا رسید، این درس نیز تعطیل شد. قرار بود این بحث مهم را در سال بعد ادامه دهم ولی توفیق حاصل نشد و مباحث ناقص ماند. تعداد هشت درس از آنها به‌وسیله‌ی یکی از شاگردان از نوار پیاده و پاکنویس شد و موجود است، اما از بقیه‌ی درس‏ها و نوار آنها اطلاعی ندارم. در این رابطه یادداشت‌هایی باقی مانده‌است. تصمیم داشتم در یک فرصت مناسب مطالعات و تحقیقات خودم را در این مسئله‌ی مهم تعقیب و تکمیل کنم ولی بر اثر اشتغالات پراکنده هنوز چنین توفیقی حاصل نشده‌است. نمی‏دانم عمری باشد و توفیقی به‌دست آید تا این مهم را انجام دهم یا نه؟!

 

اخلاق در رادیو معارف قم

مسئولان رادیو معارف قم چندین مرتبه به من مراجعه کردند و خواستند که در تهیه‌ی سلسله برنامه‏ های اخلاقی با آنها همکاری کنم، ولی با وجود علاقه ‏ای که به این عمل داشتم بر اثر کثرت مشاغل هر بار عذرخواهی می‌کردم. روزی به آنها گفتم: «من در سال‏های اوایل پیروزی انقلاب یک سلسله برنامه‏ های اخلاقی قبل از خطبه‏ های نماز جمعه‌ی تهران داشتم که فکر می‏کنم قابل استفاده باشد. همچنین یک سلسله برنامه‏ های اخلاقی در دانشگاه رضوی مشهد داشتم که قابل استفاده است. خوشبختانه نوارهای آنها موجود است. مطالب اخلاقی یک‌بار مصرف نیستند و کهنه نمی‏شوند ولی با توجه به زمان و مکان ایراد آن سخنرانی‌ها امکان دارد مطالب و کلماتی در آنها باشد که با این زمان تناسب نداشته‌باشد. اگر بتوانید با حذف آن مطالب و جمله‏ ها آنها را به‌گونه‏ای تنظیم و بازسازی کنید که در رادیو معارف قابل استفاده باشد، حاضرم نوارها را در اختیار شما قرار دهم. از این پیشنهاد استقبال کردند. مجموع نوارها را در اختیارشان قرار دادم تا در صورت امکان از آنها بهره بگیرند. خوشبختانه مسئولان مربوطه با کوشش و حسن تدبیر و هنرمندی در انجام این عمل توفیق یافتند و از رادیو معارف پخش شد. به قراری که از بعضی شنوندگان شنیدم مورد توجه واقع شده‌است. از مسئولان محترم تشکر می‏کنم.

 

مقالات و سخنرانی‏های اخلاقی

علاوه بر آنچه گفته شد مقالات و سخنرانی‏های اخلاقی داشتم که در سمینارها، کنگره ‏های داخل و خارج کشور و دانشگاه‏ها مطرح‌شده و در مجلات و روزنامه به چاپ رسیده‌است.

متأسفانه آمار دقیقی از آنها ندارم و اکثر متن آنها را نیز ضبط نکرده ‏ام. در اینجا به‌عنوان نمونه به برخی از آنها که متن آنها موجود است، اشاره می‏کنم.

1 ـ اخلاق از دیدگاه علامه طباطبایی در المیزان(1365)

2 ـ فلسفه‌ی اخلاق از دیدگاه شهید مطهری در دانشگاه چمران اهواز

3 ـ ارزش‏های اخلاقی از دیدگاه شهید مطهری

4 ـ امر به معروف و نهی از منکر، در دانشگاه تهران

5 ـ نقش اخلاق در اقتصاد اسلامی، سال 1369 در سمینار مشهد

6 ـ روش‏های ترویج اخلاق. سمینار علامه، در دانشگاه تبریز

7 ـ نقش ایمان و اخلاق در تحکیم بنیاد خانواده ـ مهرماه 1373ـ کنگره‌ی خانواده تهران به‌مناسبت سال جهانی خانواده

8 ـ بنیان مقدس خانواده و آفت‏ها 24 بهمن 82

9 ـ اخلاق و سیاست از دیدگاه امام‌خمینی(5 بهمن 82 در ویژه‌نامه‌ی روزنامه‌ی جمهوری به چاپ رسیده است).

10 ـ جایگاه اخلاق از دیدگاه امام‌خمینی

11 ـ یوتنازی (اتانازی) یا مرگ از روی ترحم ـ کنگره‌ی اخلاق پزشکی ـ تهران اسفند 1373

12 ـ ارزش پزشک و مسئولیت سنگین او ـ تهران کنگره‌ی اخلاق پزشکی 4 مهر72

13 ـ مشکلات فقهی معاینات پزشکی و راه‌حل‏ها ـ تهران کنگره‌ی اخلاق پزشکی

 14 ـ ازدواج از دیدگاه اسلام ـ واشینگتن، سمینار بین‌الادیان (مسیحیت و یهودیت و اسلام 14 مهر 75 ـ که برای گرفتن ویزا به ایتالیا رفتم، ولی به تهیه‌ی ویزا موفق نشدم. متن مقاله به واشنگتن فرستاده شد و ترجمه‌ی آن در سمینار قرائت شد.