خانم محترم! از غیر شوهرت چشم بپوش
خانم محترم! ممکن است پیش از ازدواج، افرادی برای خواستگاریِ شما آمده باشند، ممکن است افرادی را در نظر داشته و در انتظار خواستگاری آنان بوده‌ای. شاید آرزو داشته‌ای که شوهرت ثروتمند باشد، دارای فلان شغل باشد، تحصیل کرده باشد، زیبا و خوشگل باشد و ....
چنین آرزوهایی پیش از ازدواج اشکالی نداشت؛ اما اکنون که مردی را برای همسری برگزیده‌ای و پیمان مقدس زناشویی را امضا کرده‌اید که تا آخر عمر با هم باشید، یار و مونس و غم‌خوار هم باشید. باید افکار و آرزوهای گذشته را یک سره فراموش کنی و از غیر شوهرت به طور کلی چشم بپوشی. دلت را از اضطراب و پریشانی نجات بده، غیر شوهرت را از دل بیرون کن و شش‌دانگ آن را در اختیار او قراربده، خواستگار سابقت را فراموش کن و در فکرش نباش. این حالت دو دلی، جز پریشانی روحی نتیجه‌ای ندارد و بسا اسباب بدبختی تو را فراهم می‌سازد.
پس از این که با مردی پیمان زناشویی بستی و قرار گذاشتید که تا آخر عمر با هم باشید، چرا چشم چرانی می‌کنی، به این مرد و آن مرد نگاه می‌کنی و شوهرت را با آنان مقایسه می‌نمایی؟ این چشم چرانی‌ها جز پریشانی و اضطراب روحی و آه و حسرت چه‌سودی دارد؟
حضرت علی علیه السلام می‌فرماید:
هر کس چشم خویش را آزاد بگذارد، همیشه اعصابش ناراحت خواهد بود و به آه و حسرت دایم گرفتار خواهد شد.[1]
وقتی با نظر خریداری به مردها نگاه کردی و شوهرت را با آن‌ها مقایسه نمودی، بی‌شک به مردهایی برمی‌خوری که عیب شوهرت را ندارند و گمان می‌کنی که افراد برگزیده و بی‌عیبی هستند، در حالی که ممکن است دارای ده‌ها عیب باشند که اگر از آن‌ها آگاه بودی، شوهر خودت را بر آنان ترجیح می‌دادی؛ اما چون از عیب‌های آنان اطلاع نداری و تنها خوبی‌های‌شان را می‌بینی، خودت را شکست خورده و مغبون در ازدواج می‌پنداری و خود را بدبخت می‌کنی.
اکنون توجه شما را به نمونه‌ای در این زمینه جلب می‌نماییم:
زن هجده ساله‌ای به نام ... که از خانه فرار کرده بود، در پاسگاه گفت: سه سال پیش به عقد ... در آمدم؛ ولی به تدریج احساس کردم که او را دوست ندارم. چهره شوهرم را با قیافه مردهای دیگر مقایسه می‌کردم و افسوس می‌خوردم که چرا زن این مرد شدم.[2]
خانم گرامی! اگر می‌خواهی بدبخت و سیه‌روز نشوی، به ضعف اعصاب و پریشانی روانی مبتلا نگردی و با خوشی و آسایش زندگی کنی، دست از هوس‌بازی و چشم چرانی و آرزوهای خام بردار. غیر از همسرت، همه را نادیده بگیر، از مردهای دیگر تعریف نکن، به فکر آن‌ها نباش، با خود نگو: کاش فلان شخص به خواستگاری‌ام آمده بود، کاش با فلان شخص ازدواج کرده بودم، کاش شوهرم دارای فلان شغل بود، کاش فلان قیافه را داشت، کاش و کاش و کاش. این افکار انحرافی و آرزوهای خام چه فایده‌ای برای تو دارد؟ چرا زندگی را به خود و همسرت تلخ می‌کنی؟ چرا مهر و صفا را از بین می‌بری و بنیان خانواده را متزلزل می‌سازی؟
از کجا می‌دانی که اگر با فلان مرد ازدواج کرده بودی، صد درصد راضی بودی؟ تو تنها از ظاهر او خبرداری، شاید دارای عیب‌هایی باشد که اگر از آن‌ها آگاه بودی، همسر خود را بر او ترجیح می‌دادی. از کجا می‌دانی که خانم آن مرد کاملًا از او راضی است؟
خانم محترم! اگر همسرت احساس کند که به مردهای دیگر نظر داری، به تو بدبین می‌شود، مهر و علاقه‌اش کم می‌شود، به زندگی و خانواده بی‌علاقه می‌گردد، مواظب‌باش از مردهای دیگر تعریف نکنی، با آنان گرم نگیری، خنده و شوخی نکنی، مرد به قدری حساس است که نمی‌تواند تحمل کند که همسرش حتی به تصویر مرد بیگانه‌ای اظهار علاقه کند.
پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله می‌فرماید:
هر زن شوهرداری که چشمش را از نگاه کردن به غیر شوهرش پرکند، مورد غضب شدید پروردگار جهان قرار خواهد گرفت.[3]
[1]. بحارالأنوار، ج 104، ص 38
[2]. روزنامه اطلاعات، 3 اسفند 1350
[3]. بحارالأنوار، ج 104، ص 39