سرپرست خانواده

سرپرست خانواده

زن و شوهر دو رکن بزرگ خانواده هستند، ولی مرد از آن رو که آفرینش ویژه‌ای دارد و از جنبه تعقلات قوی‌تر است، رکن بزرگ و سرپرست خانواده به شمار می‌آید.

خداوند بزرگ نیز او را به عنوان قیّم و سرپرست خانواده شناخته و در قرآن کریم می‌فرماید:

مردها سرپرست زنان می‌باشند؛ زیرا خدا برخی کسان را بر بعضی دیگر برتری داده‌است.[1]

چون خداوند وی را بدین مقام شناسانده است، طبعاً وظایف سنگین‌و دشوارتری نیز خواهد داشت. اوست که می‌تواند با تدبیرهای عاقلانه‌اش خانواده را به بهترین وجه اداره کند و اسباب‌خوش‌بختی و سعادت آنان را فراهم سازد و محیط خانه را همانند بهشت برین مرتب و منظم گرداند، و همسرش را فرشته‌گونه درآورد.

رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرماید:

مرد سرپرست خانواده است و هر سرپرستی نسبت به زیردستانش مسئولیت دارد.[2]

مردی که مدیر خانواده است باید بدین نکته توجه داشته باشد که زن نیز انسانی است مانند مرد. خواسته‌ها و آرزوها و حق حیات و آزادی دارد. باید بداند که زن گرفتن به‌معنای برده گرفتن نیست، بلکه به معنای انتخاب شریک در زندگی و یار و مونس گرفتن است. باید به خواسته‌های درونی و آرزوهای او نیز توجه داشته باشد. چنان نیست که مرد مالک مطلق زن و مطلق العنان باشد. زن نیز حقوقی بر گردن شوهر دارد.

خداوند بزرگ در قرآن مجید می‌فرماید:

همان‌طور که زن‌ها نسبت به شوهرانشان وظایفی دارند، حقوقی هم برگردن آن‌ها دارند و مردان را بر آن‌ها برتری هست.[3]

[1]. نساء( 4) آیه 34
[2]. مستدرک الوسائل، ج 2، ص 550
[3]. بقره( 2) آیه 228