آقای محترم! سپاس‌گزار باش
ممکن است در نظر برخی مردان، کار خانه‌داری چندان مهم به نظر نیاید، ولی اگر با دیده انصاف نگریسته شود، باید اعتراف کرد که دشوار و خسته کننده است.
یک بانوی خانه‌دار اگر تمام اوقات شبانه‌روز را در خانه کار کند، باز هم مقداری از کارها لنگ می‌ماند. این همه کارهای خانه مانند پختن‌غذا، نظافت کردن خانه، شستن و مرتب کردن لباس‌ها و ظرف‌ها، جا به جا کردن اثاث منزل، و از همه بالاتر بچه‌داری، کارهای آسانی نیستند، که یک روزو دو روز انجام دهد بلکه مادام العمر باید انجام دهد. یک زن کدبانو، واقعاً در خانه زحمت می‌کشد. آن گونه نیست که مرد خیال کند غذایی که هر روز سه نوبت برایش آماده می‌شود به آسانی تهیه می‌شود. یا کارهای پراکنده و مختلف منزل خود به خود انجام می‌گیرند. برخی مردان بچه‌داری را اصلًا کار به حساب نمی‌آورند.
اگر مرد یک ماه در منزل بماند و همه امور خانه‌داری و بچه‌داری را برعهده بگیرد، آن وقت می‌فهمد که همسرش در خانه چه فداکاری‌هایی می‌کند و چه زحمت‌های طاقت فرسایی را تحمل می‌کند؟
زن همه این زحمات را تحمل می‌کند و حرفی هم ندارد، ولی از شوهرش این انتظار را دارد که قدر زحماتش را بداند و از وی قدردانی و تشکر کند. دوست دارد خودش و ذوق و سلیقه‌اش همواره مورد توجه شوهر باشد. آقای محترم! وقتی وارد خانه نظیف و تمیز و منظم می‌شوی چه عیبی دارد از زحمات و ذوق و سلیقه همسرت ستایش کنی؟
چه اشکال دارد گاه گاهی از غذاهای خوش‌مزه‌ای که تهیه می‌کند تعریف کنی؟ چه‌مانع دارد موضوع بچه‌داری او را که حقاً کار بسیار دشوار و با اهمیتی است همواره مورد نظر داشته باشی و برخی اوقات از زحمات طاقت‌فرسای او تشکر نمایی؟ از این نکته غافلی که قدردانی‌های تو چه نیرویی به او می‌بخشد و چگونه برای کار و کوشش و فداکاری آماده‌اش می‌گرداند؟ اگر اصلًا به کارهای همسرت توجه نداشته باشی و هیچ گاه سپاس‌گزاری نکنی کم‌کم از زندگی دل‌سرد می‌گردد و با خود خواهد گفت: چه‌فایده دارد که من در این خانه، برای این شوهر نمک‌نشناس زحمت بکشم؟ تدریجاً نیروی کار و کوشش را از دست می‌دهد و به کارهای منزل بی‌علاقه می‌گردد. آن گاه تا بتواند از زیر بار آن‌ها شانه خالی می‌کند. آن وقت داد و فریادت بلند می‌شود که همسرم به زندگی علاقه ندارد و به وضع منزل نمی‌رسد.
اگر چنین شد بدان که خود کرده را تدبیر نیست. تقصیر از جانب توست که همسرداری را بلد نبوده‌ای. اگر یک بیگانه برای تو کار کوچکی انجام دهد ده‌ها بار از او تشکر می‌کنی و با الفاظی چون معذرت می‌خواهم، دست شما درد نکند و ... او را سپاس می‌گویی، ولی از زحمات شبانه‌روزی همسرت غفلت داری!! حاضر نیستی بایک سپاس‌گزاری مفت و مجانی دلش را شاد و خستگی‌هایش را برطرف سازی.
به داستان زیر توجه فرمایید:
بانوی خانه‌دار 29 ساله‌ای از تهران می‌نویسد: شوهر حق‌نشناسی دارم. از صبح تاشام رنج می‌برم، زحمت می‌کشم، تمام کارهای خانه از شستن ظروف و لباس‌ها، ازپختن غذا تا تزیین اتاق‌ها و بافتنی‌های لازم را برای او و فرزندان انجام می‌دهم، ولی وقتی به خانه می‌رسد مثل این که هیچ کاری انجام نشده است. اصلًا توجهی به هیچ چیز ندارد. لباس‌های اتو شده و کفش‌های واکس زده او را که جلویش می‌گذارم، یک‌متشکرم، یا دستت درد نکند هم نمی‌گوید. اگر من هم برایش تعریف کنم با تندی حرفم را قطع می‌کند که خوبه، این قدر کارهایت را به رخ من نکش. مگر چه کار کرده‌ای؟ شاخ غول شکسته‌ای یا از قله دماوند بالا رفته‌ای؟ در صورتی که اگر زحمت‌های من نبود حالا هشتش گروِ نهش بود.[1]
برخی مردان بی‌اعتنایی به زن و کارهای او را از لوازم مردانگی می‌شمارند. می‌گویند: اگر از همسرمان تعریف کنیم لوس می‌شود. می‌گویند: غریبه احتیاج به سپاس‌گزاری دارد، ولی در بین زن و شوهر این حرف ها نیست.
و حال آن که این اشتباه بزرگی است؛ زیرا هر احسان کننده‌ای از لحاظ روان‌شناسی احتیاج به قدردانی دارد، و بدین وسیله تشویق می‌شود. مخصوصاً زن خانه‌دار در مورد کارهای تکراری و خسته کننده خانه‌داری بیش از دیگران نیاز به قدردانی دارد.
از این رو، دین مقدس اسلام تشویق و سپاس‌گزاری را از اخلاق‌نیک برشمرده است.
امام صادق علیه السلام در این باره می‌فرماید:
هر کس به مسلمانی آفرین بگوید، خداوند متعال تا قیامت برایش آفرین می‌نویسد.[2]
و پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله می‌فرماید:
هر کس به مسلمانی احترام کند و با کلام خوشی از او دل‌جویی کند و غم‌هایش را برطرف سازد همواره در سایه رحمت خدا خواهد بود.[3]
[1]. و نمىدانند چرا؟، ص 140
[2]. شافى، ج 1، ص 197
[3]. همان جا