فصل دهم
روزه از منظر فقه
روزه شرایط، واجبات، مکروهات و سننی دارد که در کتاب‌های فقهی مفصلاً و در رساله های عملیه به اندازه نیاز مکلفین آمده که هر مقلدی به رساله مرجع تقلید خود مراجعه میکند. در این کتاب نمونه ای از کلیات آن آورده میشود.
شرایط روزه
1. بلوغ: این شرط وجوب است؛ یعنی مذکر و مؤنث وقتی به سن بلوغ رسیدند، روزه بر آن‌ها واجب میشود؛ البته پیش از بلوغ نیز میتوانند روزه بگیرند چنانکه نماز هم، چنین است و برای تمرین، سفارش هم شده اما مجبور نیستند.
2. پاککردن از حیض و نفاس، سالمبودن، مسافرنبودن.
3. پیر و فرتوت نبودن: آنگونه نباشد که طاقت روزهگرفتن نداشته باشد. در صورت وضع حمل، تشنگی مفرط و شیردهی همراه با ضرر افطار جایز و کفاره آن یک مد طعام است که در رساله ها آمده است.
4. نیتکردن: پس اگر کسی نیت نکرد، روزهاش صحیح نیست و فرق نمیکند روزه ماه رمضان باشد یا روزههای دیگر حتی مستحبی.
5. دیدن هلال ماه یا یقین داشتن به دیده شدنش یا تمام‌بودن سی روز ماه شعبان.
مبطلات روزه
باطل کننده های روزه زیاد است؛ مهم‌ترین آن‌ها بدون اختلاف عبارتند از:
1. خوردن و آشامیدن عمدی؛
2. جماع و استمناء و دروغبستن به خدا و پیغمبر و ائمه معصومین(ع)
3. عمداً باقیماندن بر جنابت.
مکروهات روزه
مکروهات روزه بسیار است (و باید به رسالهها مراجعه کرد)؛ مانند ریختن دوا در چشم و گوش و بینی، بوییدن ریحان، لباس خیس پوشیدن و... .
سنن روزه
دعا هنگام دیدن هلال ماه، درحالیکه رو به قبله ایستاده و دستها را بالا برده، غسل در شب اول و نوزدهم و بیستویکم و بیست وسوم، افطاریدادن، نماز خواندن قبل از افطار، خواندن دعای وقت افطار، سحری خوردن و اعتکاف.