پایگاه اطلاع رسانی آیت الله ابراهیم امینی قدس سره

روش امیرالمؤمنین علیه‌السلام در بیت‌المال

روش امیرالمؤمنین علیه‌السلام در بیت‌المال

 

1. امام علی علیه‌السلام فرمود:

سوگند به خدا اگر بیت‌المال تاراج شده [ اموالی را که عثمان به ناحق به بعضی خویشانش بخشیده بود] پیدا کنم، باز می‌گردانم؛ اگر چه با آن‌ها زن‌ها شوهر کرده و کنیزانی خریده باشند، زیرا در عدالتْ وسعت و گشایشی است و کسی که اجرای عدالت او را به تنگ آوَرد، جور و ستم تنگ‌تر خواهد بود.[97]

2. آن حضرت به یکی از شیعیانش که از او مالی تقاضا می‌کرد، فرمود:

این مال از من و تو نیست بلکه مال همه مسلمانان است.[98]

3. امیرمؤمنان به یکی از کارگزارانش (زیاد بن أبیه؛ جانشین فرماندار بصره)[99] در نامه‌ای تند و تکان دهنده درباره حیف و میل بیت‌المال، چنین اخطار داد:

به خدا قَسم، قَسمی صادقانه، که اگر به من خبر برسد که در بیت‌المال مسلمانان به چیزی اندک یا بزرگ خیانت کرده و بر خلاف دستور شرع هزینه کرده‌ای، بر تو سخت خواهم گرفت؛ چنان سخت‌گیری که تو را کم مایه و خوار و ذلیل گرداند.[100]

 

 

[97] . نهج البلاغه، خطبه 15: وَاللّهِ لَوْ وَجَدتُهُ قَدْتُزّوِجَ بِهِ النِّساءُ وَ مُلِکَ بِهِ الإماءُ لَرَدَدْتُه فَاِنَّ فِى الْعَدْلِ سَعَةً وَ مَنْ ضاقَ عَلَیْه العَدْلُ فالجَورُ عَلَیْه أضْیَقُ.
[98] . همان، خطبه 231: اِنَّ هذَا المالَ لَیْسَ لى وَ لا لَکَ وَ إنَّما هُوَ فَىْ‏ءٌ لِلْمُسْلِمینَ. عبداللّه‏ بن رمعة، ازیارانِ امام على علیه‏ السلام بود که پدر و عمو و برادرش را مسلمانان در جنگ بَدر کُشتند. جَدّش اَسود نیز پیامبر اکرم صلى‏‌الله‏‌علیه‌‏و‏آله را بسیار مى‏آزرد، ولى او به شیعیان امیرمؤمنان علیه السلام پیوست و گمان مى ‏کرد آن حضرت به وى بیشتر توجه مى‏کند؛ اما پاسخ امام علیه ‏السلام او را به خود آورد!
[99] . پس از جنگ جَمل، امیرالمؤمنین على علیه‏ السلام عبداللّه‏ بن عباس را فرماندار بصره کرد. در همان روزگار در اهواز و فارس و کرمان به وجودش نیازمند شدند. ابن عباس، «زیاد بن ابیه» را جانشین خود در بصره ساخت و به سوى اهواز و فارس و... رفت.
[100] . همان، نامه 20: وَ إِنِّی أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَماً صَادِقاً لَئِنْ بَلَغَنِی أَنَّکَ خُنْتَ مِنْ فَیْءِ الْمُسْلِمِینَ شَیْئاً صَغِیراً أَوْ کَبِیراً لأَشُدَّنَّ عَلَیْکَ شَدَّةً تَدَعُکَ قَلِیلَ الْوَفْرِ ثَقِیلَ الظَّهْرِ ضَئِیلَ الأَمْرِ.