Ağzı bozukluk
Çirkin alışkanlıklardan biri de ağzıbozukluktur. Ağzı bozuk bir insan sözlerini kontrol etmez ve dinine akan herşeyi söyler. Küfreder, çirkin sözler söyler, bağırıp çağırır.
Lanet eder, başkalarına laf atar, dokunaklı sözler söyler, azarlar, dil yarası vurur, çirkin söz ve tabirlerle insanlara hakaret eder, kaş ve göz hareketleriyle insanların taklidini yapar, sert çıkışır, diğerleriyle alay eder. Ağzı bozukluk haram ve büyük günahlardan biridir.
Resulullah (s.a.a) buyurmuştur ki: “Allah Teala cenneti ağzı bozuk olan, küfreden, hayasız, kaygısız, başkaları hakkında söylediği söze ve kendi hakkında söylenen şeye dikkat etmeyen kimseye haram kılmıştır.”(252)
İmam Sadık (a.s) da buyuruyor ki: “Küfretmek, çirkin sözler söylemek ve dil uzatmak nifak ve imansızlığın belirtilerindendir.”(253)
Allah Teala Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyuruyor: “Arkadan çekiştirip duran, kaş göz hareketleriyle alay eden her kişinin vay haline.”(254)
Ağzı bozuk insanlar akılsız, alçak ve düşük kimselerdir. Bu çirkin alışkanlık vasıtasıyla, kendilerine düşman oluştururlar, halkın gazabını kazanırlar, halkın gözünde değersiz ve düşüktürler. İnsanlar onların dilinden korkarlar ve onlarla muaşeret etmek istemezler.
Resul-i Ekrem (s.a.a) şöyle buyurmaktadır: “İnsanların en kötüsü, halkın, ağzıbozukluğundan korktuğu ve kendileriyle bir arada oturmaktan çekindiği kimsedir.”(255)
İmam Sadık’tan (a.s) şöyle nakledilmektedir: “Her kimin dilinden insanlar korkarsa o kimse cehenneme gidecektir.”(256)
Yine Resulullah’tan (s.a.a) şöyle nakledilir: “Mümin dokunaklı söz söylemez, lanet etmez, küfretmez ve ağzıbozukluk etmez.”(257)
Ağzıbozukluk akıl ve fikrin azlığına en iyi tanıktır. İki temel direğinden, yani anne ve babadan biri veya her ikisi ağzıbozuk olan aile bedbaht olmuştur. O ailede rahatlık, huzur ve samimiyet kalmaz. Onlardan daha bedbahttı, böyle bir anne ve babayla yaşayan, böyle bir ailede eğitilen çocuklardır.
Çocuk fıtri olarak ağzıbozuk değildir. O, bu çirkin sıfatı ya anne ve babasından öğrenir, ya kardeşlerinden, ya mahalle arkadaşlarından ya da sınıf arkadaşlarından.
Bu arada anne ve babanın etkisi diğerlerinden daha fazladır. Anne ve baba çocukları için en iyi ve en birinci nümune ve örnektirler. Çocukları çabucak onların ahlak ve terbiyelerini öğrenip taklid ederler.
Dolayısıyla, anne ve baba sadece kendi söz ve hareketlerinden sorumlu değil, aynı zamanda çocuklarının eğitiminden de sorumludurlar. Çocukları ağzıbozuk veya tatlı dilli yetiştiren onlardır.
Bazı anne ve babalar şakayla veya kızarak çocuklarına amelen ağzıbozukluk dersi verirler. Bazı ailelerde böyle sözler gece gündüz tekrarlanır: İtoğluit, ahmak, aptal, budala, eşek, hayvan, deli, tembel, genç yaşta ölesi, terbiyesiz, şerefsiz, matemini göreyim, Allah canını alsın... Bazen anne veya baba birbirlerine kusur bulurlar, birbirleriyle alay ederler,
küfredenler; hatta çocuklarının kusurlarını örtmeleri gereken anne ve baba, bazen onlara kusur bulurlar, onlarla alay ederler, onlara küfrederler. Onlara dokunaklı sözler söylerler, onlarla sert ve çirkin sözlerlerle konuşurlar. Acaba bu anne ve babalar, masum çocuklarının böyle bir ailede tatlı dilli eğitilmesini mi bekliyorlar?! Böyle bir şey genelde imkansızdır.
Bu anne ve babalar, çocuklarının kendileri gibi ve hatta kendilerinden daha ağzı bozuk eğitilmesini beklemelidirler. Bu kelimelerin aynısını çocuklarından duymayı beklemelidirler.
Nasihat, öğüt, kazga ve dayakla da çocuk bu çirkin alışkanlığı terketmeye zorlanamaz. Ağzı bozuk olan, çocuğa küfreden anne ve baba, nasihat ve öğütle, kavga ve tatsızlık çıkarmayla çocuğun küfretmesinin önünü alamazlar.
Bu konuda en iyi terbiye yöntemi, ilk önce anne ve babanın kendilerini ıslah etmeleri ve ondan sonra çocuklarını ıslah etmeye girişmeleridir. Bazen çocuklar bu çirkin alışkanlığı mahalle arkadaşlarından veya sınıf arkadaşlarından öğrenirler. Bu yüzden, anne ve baba çocuklarının arkadaşlarına dikkat etmelidirler. Onların ağzı bozuk çocuklarla oynamalarına, arkadaşlık kurmalarına müsade etmemelidirler.
Çocuğunuzun küfrettiğini, çirkin bir söz söylediğini duyarsanız, gülmeyni; zira gülmeniz onun bu hareketini beğendiğinizi gösterir. Dayak ve bağırıp çağırmayla da onun önünü almaya kalkışmayın;
çünkü bu yöntemin genelde aksi sonucu vardır. Tatlı dille konuyu çocuklara açın ve söyleyin ki: Küfretmek çirkin bir iştir, iyi bir çocuk asla küfretmez. Ben senin küfretmeni sevmiyorum. Allah da küfretmeyi sevmez ve küfreden insanları cezalandırır; O, senin bu kötü sözleri terbiyesiz çocuklardan öğrenmiş olduğunu biliyor, ama bir daha bunu tekrarlama.