پایگاه اطلاع رسانی آیت الله ابراهیم امینی قدس سره

جهاد

جهاد

 

جهاد یکی از دستورات بسیار مهم اسلام است. بر مسلمانان واجب است، برای ترویج خداپرستی و اجرای احکام الهی و مبارزه با کفر و بیدادگری، با دشمنان اسلام و طرفداران مادیگری و بی‌دینی جنگ و جهاد نمایند. خدا در قرآن می‌فرماید: خدا دوست دارد کسانی را که در راه او، در صف سپاه اسلام، مانند بنای استواری جنگ می‌کنند.[1]

باز می‌فرماید: با مشرکان جنگ کنید. چنان‌که آنها با شما جنگ می‌کنند.[2]

باز می‌فرماید: با کفار به جنگید، تا فتنه و فساد برطرف شود و دین، مخصوص خدا گردد.[3]

باز می‌فرماید: با پیشوایان کفر بجنگید؛ زیرا عهد و پیمانشان استوار نیست.[4]

باز می‌فرماید: هر چه می‌توانید نیروی جنگی آماده کنید و بدان وسیله دشمن خدا و دشمن خودتان را مرعوب گردانید.[5]

اسلام، جهاد و دفاع از استقلال کشور اسلامی را بر همه مسلمانان واجب نموده و همه مسلمانان را سرباز و کشور پهناور اسلامی را سربازخانه می‌داند. سپاه نیرومند و بزرگ اسلام باید همیشه مسلح و آماده باشد و در مقابل نیروی کفر در یک صف قرار گیرند. تا دشمنان اسلام مرعوب قدرت و شوکت آنان باشند و خیال تجاوز و تعدی به کشور اسلام هیچ‌گاه به مغزشان خطور نکند.

اگر سپاه کفر، به قسمتی از کشور بزرگ اسلام حمله نمود، بر همه مسلمانان واجب است از استقلال خودشان دفاع کنند و همه با هم در مقابل دشمن صف‌آرایی کنند و با یک یورش عمومی سپاه متجاوز را شکست دهند و در جای خود بنشانند.

مادامی که مسلمانان جهاد را یک وظیفه مقدس دینی می‌دانستند و در مقابل دشمن، مجهز و آماده بودند و هم با هم در یک صف می‌جنگیدند، جهانی را مرعوب قدرت و شوکت خود قرار داده بودند. اما وقتی که نیروی اسلام پراکنده شد و به جای آن‌که در مقابل دشمن، صف بکشند، جنگ را به داخل کشور اسلامی کشاندند و در مقابل همدیگر صف‌آرایی کردند. عزت و عظمت خود را از دست دادند و زیر دست بیگانگان گشتند. ناچار شدند برای حفظ استقلال خود در خانه یکی از بیگانگان بروند و به این و آن متوسل گردند. و هر روز در دامی بیفتند.

یادآوری: جهاد دارای شرایط و دستوراتی است، باید به کتاب‌های فقه مراجعه شود.

 

*آیت الله ابراهیم امینى، همه باید بدانند، 1جلد، بوستان کتاب (انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه قم) - قم، چاپ: 25، 1390

[1]. صف( 61)، آیه 4
[2]. توبه( 9)، آیه 36
[3]. بقره( 2)، آیه 193
[4]. توبه( 9)، آیه 12
[5]. انفال( 8)، آیه 60