یکی از مستحباتی که پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله و معصومین علیهم‌السلامبدان سفارش اکید کرده‌اند، اذان گفتن در گوش راست و خواندن اقامه در گوش چپ نوزاد است.
این عمل از نظر تکوینی، تأثیر بسیار زیادی در تربیت دینی فرزند دارد. کودک از آغاز با پیام‌های اصلی نماز و ستون دین خود آشنا می‌شود و صحیفه پاک و نورانی روح او این پیام‌ها را در خود منعکس خواهد کرد. در علم روان‌شناسی نیز ثابت شده که روح کودک در شش سال اول زندگی بسیار گیراتر، حساس‌تر و نقش‌پذیرتر از دوره‌های دیگر زندگی است و چنان دیده‌ها و شنیده‌ها را در خود جذب می‌کند که به سختی می‌توان آثار مثبت یا منفی آن‌ها را در بزرگسالی از خویشتن زدود.
اذان و اقامه گفتن در گوش نوزاد مطابق این نظریه روان شناختی، اصول دین را در وجود او رسوخ می‌دهد و به تعبیر روایات، شیطان را از کودک دور می‌سازد. «سَکونى» از امام صادق علیه‌السلام روایت کرده است که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود:
کسی که صاحب فرزند شود، در گوش راستش اذان بگوید و در گوش چپش اقامه؛ زیرا این عمل، فرزند را از شیطان رجیم، مصون می‌دارد.[1]
[1]. همان، ج 15، ص 136، ح 1؛ میرزا حسین نورى، مستدرک الوسائل، ج15، ص138: «من ولد له مولود فلیؤذّن فی أذنه الیمنى بأذان الصلاة، و لیقم فی أذنه الیسرى، فإنّها عصمة من الشیطان الرجیم».