نگارنده عنايت و اهتمام برخى نهادها؛ مانند ستاد احياى امر به معروف و نهى از منكر و ديگر گروهها و نهادهاى مردمى را در تلاش براى اجراى اين امر مهم و تأليف برخى كتابهاى مربوط را انكار نمىكنم بلكه جدا از آنها سپاسگزارم، ولى اين مقدار را در جبران مافات و حلّ اين معضل دينى ـ فرهنگى كافى نمىدانم؛ به ويژه در نظام مقدس جمهورى اسلامى كه بايد اجراى كامل اين فريضه دينى را در رأس برنامههايش قرار دهد. نگارنده از سالها قبل از وضع موجود رنج مىبردم و گهگاه در اين باره سخن مىگفتم و قصد داشتم در فرصتى مناسب در اين مسئله مهم تأليفى سامان دهم. ولى متأسفانه توفيقى پيدا نشد، اما اخيرا به فكر افتادم كه از سخنرانىهايم با اين موضوع در خطبههاى نماز جمعه استفاده كنم، هرچند اينها را كافى نمىدانم ولى «ما لايدرك كلّه لايترك كله». مسئله را با يكى از فضلا (حجهالاسلام والمسلمين آقاى حاج شيخ محمود شريفى ـ مدير پژوهشكده امر به معروف و نهى از منكر) ـ در ميان گذاشتم كه مورد قبول واقع شد. سپس نوار خطبهها و يادداشتهاى مربوط را در اختيارشان قرار دادم. مجموعه حاضر، محصول زحمات نامبرده و همكارانشان در پژوهشكده ياد شده ـ وابسته به ستاد احياى امر به معروف و نهى از منكر ـ است، كه از اين عزيزان تشكر مىكنم.
در پايان بايد اعتراف كنم اين نوشتار كوتاه در حدى نيست كه حقّ اين فريضه عظيم و فراموش شده را ادا كند. به اميدى كه دانشمندان و صاحبنظران دلسوز با بررسى كامل مسائل مربوط و علل و عوامل متروك ماندن آن، راهكارهاى حساب شده و دقيقى براى احياى اين فريضه بزرگ ارائه كنند و كتاب يا كتابهاى كامل و جامعى را تأليف كرده، در اختيار خوانندگان قرار دهند.
قم ـ شهريور 1391 ابراهيم امينى