علم امام از نظر عقل
مهمترین هدف رسالت پیامبر اکرم، تعلیم و تزکیه انسانها بود. علاوه بر قرائت و تعلیم قرآن، در موارد لازم آیات را تفسیر مىکرد و مبهمات را شرح مىداد. به ناسخ و منسوخ، عام و خاص، مطلق و مقیّد آنها اشاره مىکرد.
احکام و قوانین شریعت را که به وسیله وحى دریافت مىکرد در اختیار مردم قرار مىداد. عقاید صحیح را گسترش مىداد و با عقاید باطل و خرافات مبارزه مىنمود. مردم را به مکارم اخلاق دعوت مىکرد و از اخلاق زشت بر حذر مىداشت. نسبت به همه این علوم و معارف، یا از طریق وحى یا از جنبههاى عقلانى از اطلاعات کامل و کافى برخوردار بود و به همین جهت مىتوانست این مسئولیت بزرگ را به خوبى انجام دهد و پیروانش را به سوى صراط مستقیم انسانیت هدایت کند.
امام نیز چون تداوم دهنده راه پیامبر است و اهداف او را دنبال مىکند باید واجد همه این علوم باشد، تا بتواند مسئولیتهاى پیامبر را دنبال کند وگرنه تداوم دین ضامن اجراى معتبرى نخواهد داشت. آرى، امام باید از همه علوم پیامبر برخوردار باشد؛ با این تفاوت که پیامبر به طور مستقیم از وحى الهى برخوردار است، ولى امام از علومى که پیامبر در اختیارش قرار داده بهرهمند مىگردد؛ یعنى غیر مستقیم از وحى استفاده مىکند.