آنچه سبب پیروزی ما شد 4 عامل مهم بود. اول تأییدات الهی که واقعاً آن کسانی که در آن زمان بودند متوجه بودند که تأییدات الهی بود که سبب این پیروزی شد و خدا می خواست که در این زمان به وسیله ی امام و مردم اسلام در جهان به قدرت برسد. این را خدا می خواست.
عامل دوم عبارت بود از ولایت فقیه که در رأس رهبری ما در آن وقت امام راحل بود که مجتهد جامع الشرایط و یک کسی که مرجع تقلید بود و در دل مردم جا داشت و لذا هر چه می گفت مردم از آن اطاعت می کردند. چون محبوب مردم بود و محبوب شعاری هم نبود و محبوب ایمانی بود چون مردم به او ایمان داشتند به خاطر قداستی بود که امام داشت.
سوم، اطاعت از رهبری بود که اگر ما رهبری داشتیم ولی اطاعت از رهبری نبود، باز پیروزی نداشتیم و مردم اطاعت از رهبری را واجب می دانستند و به واسطه ی همین، پیروزی و آن ایثار و فداکاری مردم حاصل شد.
مساله ی چهارم عبارت بود از وحدت و اتحاد مردم که در آن زمان، همه می گفتند که ما نظام اسلامی را می خواهیم و دیدید در آن وقتی که قانون اساسی را به رأی گذاشتند گفتند که جمهوری اسلامی و همه هم رأی دادند بیش از 90 درصد مردم رأی دادند.
این وحدت بود که ما را به این جا رساند و آن اتحاد و یگانگی بود و آن اطاعت از امام بود و ما باید این ها را حفظ کنیم و در آینده هم به این ها نیاز داریم و در بقاء نظام هم به این ها نیاز داریم. متأسفانه در این زمان همه ی این سه امر، مورد هجمه ی دشمنان قرار گرفته و هم ولایت فقیه مورد هجمه قرار گرفته و دشمنان خارجی را ببینید که چه می گویند و هم اطاعت از رهبری مورد خدشه قرار گرفته است و این ها همه مورد هجمه قرار گرفته و بعلاوه وحدت ما هم مورد هجمه دشمنان قرار گرفته است.
دشمن با انواع حیله ها در حال جدایی مردم ما از هم است. یک اختلافاتی حاصل شد و معمولاً سعی می کنند همان اختلافات را حفظ کنند بلکه تشدید کنند و به آن دامن بزنند. دشمن دارد این کار را می کند و تبلیغات دشمن این است که بدبینی می کند این افراد را از آن افراد و این ها را از آن ها. تفرقه می اندازد و دشمنی می اندازد و حتی این اختلافات را متأسفانه اخیراً در داخل حوزه های علمیه هم آورده است. آیا صلاح است؟ آیا باید در داخل حوزه که حامیِ وحدت هستند این صلاح است؟ در داخل حوزه ها هم این اختلاف را آورده اند و اختلافات را دامن می زنند و اگر به این صحبت های خارجی ها گوش بدهید، شیطنت آن ها را می بیند و اخیراً اظهار خوش وقتی کرده بودند که در همه جا روحانیین به جان هم افتادند و در حوزه ی علمیه هم به جان هم می افتادند و اظهار خوشوقتی می کردند. آیا ما باید همان طور که دشمنان می خواهند، باشیم؟ ما هم باید اختلافات را به عوض این که کمش کنیم باید زیادش کنیم؟
در این جا من یک عرضی دارم خدمت گویندگان و نویسندگان و اصحاب تریبون و نخبگان و آن هایی که حرفشان و سخنانشان و قلمشان تاثیر در مردم دارد. سروران گرامی! عزیزانم! بزرگانم! این اختلافات جزئی را دامن نزنید. خدا می داند که به صلاح ما نیست و اگر این اختلافات سبب شود که به این نظام لطمه ای وارد شود در قیامت ما هم مسئولیم. ای آقایی که تریبون دستت هست، این تریبون را خدا برای تو فراهم کرده، منادی وحدت باش و عامل تفرقه نباش و یک چیز های جزئی را خیلی بزرگ نکن و یک کاری نکن که اصلاً مردم مأیوس باشند از وحدت و همه ناراحت باشند.
چرا ما به حرف های خود رهبری در این قسمت گوش نمی دهیم. من یک جمله ای را از رهبری یادداشت کردم خدمتتان عرض می کنم. ايشان در این سخنرانی های اخیرشان داشتند که از امور جزئی و غیر اصولی صرف نظر کنید. باز می فرماید: افراد را به دلیل اختلاف نظر نباید ضد ولایت فقیه دانست. بله من هم می گویم مرگ بر ضد ولایت فقیه اما من می گویم همین طور که رهبری فرمودند افراد را به دلیل اختلاف نظر ضد ولایت فقیه معرفی نکنید. درست است که واقعاً ضد ولایت فقیه داريم و باید با آن برخورد کرد ولی اندکند. آن هایی که مخالف ولایت فقیه هستند، اندکند. این اندک را بزرگ نکنید. عزیزان من! صاحبان تریبون ها! سروران گرامی! نخبگان ! عزیزی که دلسوز نظام هستید، سعی کنید به هر طریق ممکن مردم را به هم نزدیک کنید. طوری نباشد مترصد باشید که یک کلمه پیدا کنید و اختلاف را دامن بزنید بلکه سعی کنید که اختلافات را دامن نزنید.ان شاء الله خداوند متعال همه ما را در انجام وظیفه ی خودمان موفق بدارد.
نماز جمعه حضرت آیت الله ابراهیم امينی. قم - 88/10/18