سخن ناشر
جوان با طبع کنج‌کاو و جست‌وجوگرش به جهان و خویشتن می‌نگرد و به‌تدریج سؤال‌هایی درباره «از کجایى»، «در کجایى» و «به کجایى»؟ در ذهن و ضمیرش، پدیدار می‌شود؛ پرسش‌هایی که در واقع، نشان از جوششِ دائمی وجدان و خروشِ همیشگیِ ضمیر باطنیِ او دارد.
هر نوع پاسخ به این سؤال‌ها «باور» هایی را در او شکل می‌دهد و همه کردارهای فردی و اجتماعی‌اش بر اساس آنها جهت می‌گیرد. اگر پرسش‌های فکری او با منطق مادی‌گری پاسخ داده شود، رفتارهایش شکل‌های متفاوت مادی‌گرایانه و یا پوچ‌انگارانه خواهدداشت، اما اگر بر اساس منطق الهی باشد، همه هستی- ازجمله انسان و جهان- هدف‌دار و با معناست و گستره تکامل آدمی تا بی‌نهایت کشیده می‌شود.
از همین جاست که باید مراقب بود تا پرسش‌های طبیعی و گریزناپذیر جوان از هستی و سرمنشأ آن و سپس وظایف او در این جهان به کژراهه نیفتد و به نیازهای فطری و فکری او به درستی پاسخ داده شود.
قرآن و روایات با پاسخ‌های منطقی و قابل فهم، اندیشه انسان را به‌سوی شکل‌گیری منطقیِ «باور» ها سوق داده است، دانشوران مسلمان هم با مدد جستن از این آموزه‌ها استدلال‌های متین و جذابی ارائه کرده‌اند و بدین‌سان در منظومه اندیشه اسلامی، پرسش‌های اساسی انسان، جواب‌های بسی محکم و منطقی دارد،
اما این میراثِ بزرگ کلامی- فلسفی، در قلم و بیان اندیشوران، گاه زبان پیچیده به خود گرفته و زمانی هم با اصطلاحات خاص هر علم، تبیین شده و بدین‌سان از دست‌رس همگان به‌ویژه جوانان دور مانده است.
حضرت آیة الله امینی[1] که سال‌ها با اندیشه ورزی در منابع و متون دینی و ارتباط دائمی با جوانان و تفکر در باره مسائل عقیدتی و تربیتی آنان آثار متعددی را تألیف کرده است؛ مجموعه «جوان و باورها» را در شش جلد به قلم روان و با نظمی منطقی سامان داده است: «خداشناسى»، «معاد»، «پیامبرى و پیامبر اسلام»، «آشنایى با اسلام»، «آشنایى با وظایف و حقوق زن» و «امامت و امامان». بی‌تردید جوانان با مطالعه منظم، می‌توانند پاسخ‌های گوناگون فکری خود را از این مجموعه بگیرند.
مؤسسه بوستان کتاب
(مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم)
[1] استاد آیة الله ابراهیم امینى در 1304 شمسى در نجفآباد دیده به جهان گشود. پس از گذراندن تحصیلاتکلاسیک در 1321 وارد حوزه علمیه اصفهان شد و ادبیات و مقدارى از سطح فقه و اصول را در آنجا گذراند. آنگاه در حوزه علمیه قم به تحصیل ادامه داد و ضمن تکمیل دروس سطح نزد اساتید معروف آن زمان، خارج فقه و اصول را از محضر آیات عظام: بروجردى، خمینى، گلپایگانى و محقق داماد قدس سرهم فرا گرفت و فلسفه را از علامه طباطبائى قدس سره بهره برد. ایشان علاوه بر تدریس فقه و اصول و فلسفه از 1342 به تألیف و تحقیق پرداخت و آثار زیادى منتشر ساخت از آن جمله است:
دادگستر جهان؛ بانوى نمونه؛ همه باید بدانند؛ همسردارى؛ تربیت؛ بررسى مسائل کلى امامت؛ وحى در ادیان آسمانى؛ خودسازى؛ انتخاب همسر؛ اسلام و تعلیم و تربیت؛ آشنایى با مسائل کلى اسلام؛ دروس من الثقافة الاسلامیة؛ اسلام و تمدن غرب؛ امامان را بهتر بشناسیم؛ در کنفرانسها؛ آموزش دین، کتابهاى تعلیمات دینى مدارس ابتدایى و راهنمایى. اکثر کتابهاى مذکور به یک یا چند زبان خارجى ترجمه شده است.