على بن ابى طالب علیه السلام در خانه ى پیغمبر اکرم بزرگ شده و فاطمه (علیهاالسلام) را به خوبى مى شناخت و با روحیات و اخلاق او کاملا آشنا بود. هر دو تربیت شده ى پیغمبر (صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) و خدیجه و در یک خانه بزرگ شده بودند [مناقب ابن شهر آشوب ج 2 ص 180.] على مى دانست دخترى مانند فاطمه هرگز پیدا نخواهد شد که به جمیع کمالات و فضائل انسانیت آراسته باشد. و از صمیم قلب او را دوست مى داشت و مى دانست چنین موقعیتهاى مناسبى همیشه فراهم نمى شود. اما اوضاع بحرانى اسلام و گرفتارى ها و فقر اقتصادى مسلمین، چنان على (علیه السلام) را مشغول ساخته بود که به خواسته هاى درونى خویش توجه نداشت، و در همه فکرى بود جز ازدواج و تشکیل خانواده.
على علیه السلام اندکى در پیرامون پیشنهاد ابوبکر تأمل کرد و اطراف و جوانب قضیه را به خوبى بررسى نمود، از یک طرف، تهیدستى و فقر اقتصادى خودش و سایر مسلمانان و حوادث و گرفتاریهاى عمومى را مشاهده کرد، از طرف دیگر فکر کرد موقع ازدواج کردنش فرارسیده و در حدود بیست و یک سال یا زیادتر از عمرش مى گذرد [ذخائر العقبى ص 26.] باید خواه ناخواه ازدواج کند و مثل فاطمه (علیهاالسلام) هرگز پیدا نمى شود. اگر این فرصت از دست برود قابل جبران نیست.