بسم اللَّه الرحمن الرحيم
اين جهان خودبه خود به وجود نيامده بلكه خالقى دانا و حكيم دارد كه آن را با علم، قدرت، اراده و از روى حكمت آفريده است و هيچ گاه كار لغو و عبث انجام نمىدهد.
آفرينش انسان و جهان نيز بيهوده و عبث نيست. انسان به اين جهان نيامده تا مدتى كوتاه زندگى كند، بخورد، بياشامد و شهوترانى كند آنگاه بميرد و نابود شود. بلكه خداوند حكيم در آفريدن انسان هدفى بس عالى داشته است. انسان آفريده شده است تا با ايمان، عمل صالح و اخلاق نيك، نفس خويش را پرورش دهد و براى زندگى زيبا و دائمى در جهان آخرت آماده گرداند. بنابراين انسان با مردن نابود نمىشود بلكه از اين جهان به سراى آخرت انتقال مىيابد. در آن جهان نتيجه كامل اعمال خود را خواهد ديد؛ انسانهاى خوب و نيكوكار، پاداش نيك خواهند داشت و با نفسى كامل و نورانى در بهشت برين تا ابد زندگى مىكنند و از انواع نعمتهاى زيباى پروردگار مهربانشان برخوردار خواهند شد و انسانهاى ظالم و بدكردار نيز كيفر شده و به سزاى كامل اعمال بد خويش خواهند رسيد.
بنابراين، دنيا مزرعه آخرت و محل خودسازى و پرورش نفس است، پس توشه هاى اخروى بايد در همين جهان تهيه شوند. اكنون اين سؤالها مطرح مىشود:
1. آيا انسان در پيمودن راه سعادت و كمال، و تأمين آسايش و خوشبختى دنيوى و اخروى خود، نياز به برنامه كامل و فراگير دارد يا نه؟
2. آيا خود انسان مىتواند چنين برنامه كامل و فراگيرى را تهيه و اجرا كند؟ يا براى اين كار نياز به راهنمايى آفريدگار جهان دارد؟
پاسخ سؤال اول روشن است و نيازى به توضيح ندارد، زيرا انسان در اجتماع زندگى مىكند و بدون وجود قانون كامل و مدون نمىتواند زندگى راحتى داشته باشد. لذا بايد قانونى باشد تا حقوق افراد را تأمين كند، جلو تعديات و ستمها را بگيرد و نظم و آرامش را برقرار سازد. حيات معنوى و زندگى نفسانى انسان نيز به برنامه نياز دارد. براى پرورش و تهذيب نفس و تأمين سعادت اخروى نياز به دستورالعمل و برنامه است، بنابراين ترديدى نيست كه انسان در تأمين سعادت دنيوى و اخروى خود، نياز به برنامه كامل و فراگير دارد.
اما پاسخ به سؤال دوم نياز به توضيح بيشترى دارد و به ناچار بحث نبوت به ميان مىآيد و ضرورت آن روشن مىگردد. در مورد نبوت از دو جهت بحث مىكنيم:
مسائل كلى مربوط به اصل نبوت كه «نبوت عامه» ناميده مىشود (پيامبرى) و مسائل مخصوص و مربوط به پيامبر اسلام كه «نبوت خاصه» (پيامبر اسلام) نام دارد.
در اثرى كه اينك پيش روى شماست از اين دو مقوله در دو بخش بحث و گفتوگو مىكنيم؛ يعنى يك بخش مسائل كلى نبوت است و ديگرى مربوط به پيامبرى حضرت محمد صلى الله عليه و آله و چگونگى بعثت ايشان و نيز اخلاق و سيره آن بزرگوار است. اميد كه مطالعه اين اثر گامى در جهت راهنماشناسى و توجه به اخلاق پيامبران؛ به ويژه حضرت ختمى مرتبت صلى الله عليه و آله باشد.
تابستان 1383
قم، ابراهيم امينى