پایگاه اطلاع رسانی آیت الله ابراهیم امینی قدس سره

فصل هجدهم: عیـد فـطر

فصل هجدهم

عیـد فـطر

 

امام مجتبی(ع) روز عید عده‏ای را دید که می‏خندیدند و بازی می‏کردند؛ پس رو به همراهان خود نموده و فرمود: خدای عزوجل ماه رمضان را آفرید تا میدان مسابقه‏ای برای خلقش باشد که در آن با طاعت و رضایت او با یکدیگر مسابقه بدهند. عده‏ای سبقت گرفته و سعادتمند شدند و گروهی عقب افتاده و ناامید شدند. شگفتا از کسی که در این روز می‏خندد و بازی می‏کند؛ روزی که نیکو‏کاران در آن پاداش یافته و کوتاهی‏کنندگان زیان می‏بینند. به خدا سوگند اگر پرده‏ها فرو افتد، نیکوکار می‏اندیشد که چرا بیشتر عمل نیک انجام ندادم و بدکار می‏گوید چرا بد می‏کردم؟[161]

امام باقر(ع) از پیامبر اکرم(ص) نقل می‏کند که فرمود: وقتی اولین روز از شوال فرا می‏رسد، نداکننده‏ای فریاد می‏زند: ای مؤمنان! بشتابید برای گرفتن جوایزتان. سپس فرمود: ای جابر! جوایز خدا مانند جایزه‏های پادشاهان نیست. سپس فرمود: امروز روز جایزه‏هاست.[162]

عید فطر دو خصوصیت ممتاز دارد. یکی از خصوصیات آن عبارت است از حالت طهارت و نزاهت و نظافتی که بر اثر ریاضت‏های شرعی و الهی ماه مبارک رمضان در دل و جان انسان‏های مؤمن به وجود آمده است. روزه یکی ازآن ریاضت‏هاست که انسان با اختیار و اراده خود، لذات مادی را در ساعات طولانی ترک می‏کند و بر هوس‏ها و خواهش‏های نفسانی در طول ایام روزه‏داری فائق می‏آید. علاوه بر این انس با قرآن، تلاوت کلام پروردگار، آشنایی با معارف و مفاهیم قرآنی حالت ذکر و دعا و تضرع و توجه و انسی که انسان با خدای متعال در روزها و شب‏های ماه رمضان به‏خصوص شب‏های مبارک قدر پیدا می‏کند، همه این‏ها نورانیتی به دل می‏دهد که البته در این اعمال بسیار مهم ماه رمضان درس‏های بزرگی هم وجود دارد که باید از آن‏ها استفاده کرد.

خوب است مروری بر اعمال خود در این ماه بکنیم، که از ماه رمضان چه‌قدر استفاده کردیم، ماه ضیافت خدا، کرامت، دعا، ذکر لیالی قدر، روزه واقعی، تحصیل تقوا و تمرین بر ترک گناهان.

ولی به هر حال هر یک از ما تا حدی ولو به تعداد کم به خدا نزدیک شده و انجام کارهایی را مقید شده؛ مانند نماز جماعت، نماز اول وقت، قرائت قرآن، توجه به خدا، تصمیم بگیریم در آینده حداقل همین برنامه را ادامه دهیم و در تکمیل آن بکوشیم.

عید فطر را بدین سبب عید نامیده‏اند که مؤمنین در ماه رمضان توانسته‏اند از فیوضیات ماه در خودسازی و تقوا بهره بگیرند.

مهمان خدا بودید. نفس‏های روزه‏دار ثواب تسبیح دارد. درهای جهنم بسته بوده درهای رحمت باز بود. اعمال شما مقبول بود. هر عبادتی چندین برابر ماه‏های دیگر ثواب داشت، احیای شب قدر به اندازه هزارماه فضیلت داشت.

هرکس به مقدار همت خود از فیوضات ماه استفاده کرد.

و در یک کلام روزه‏داران در میدان مسابقه بودند چنان‌که امام حسن(ع) فرمود: امروز روز دریافت جایزه است. هر کس به مقدار سعی خود جایزه می‏گیرد.

به ‏طور فهرست‏وار می‏توان گفت که عید فطر: روز دریافت اجر نیکوکاران از خدا، آغاز دوباره زندگی معنوی، روز تصمیم جدی برای بهره‏برداری از ماه رمضان سال بعد و سال‏های دیگر، روز طهارت و تزکیه، پاکی و پاکیزگی، روز پاداش نیکوکاران و خسران بدکاران، روز ذخیره تمام‏نشدنی مسلمانان، درک عید به‏ معنای حقیقی به‏ وسیله توجه و کوشش و مهمان حقیقی بودن، فرصت نزدیکی به خدا و عیدی‏گرفتن از او، عید حقیقی بهره‏مندی از رحمت و مغفرت الهی، روز یادبود طهارت روح و دل انسان‏های مؤمن و متقی، عید شکر روزه‏داری و عبادت و توسل در ماه مبارک رمضان، روز رجوع به فطرت و مظهر وحدت مسلمین و دفاع از مظلوم و آمادگی عمل به آن شعار، عید فطر روز لذت‏بردن انسان‏های سعادتمند و مؤمن است. عید خواستن بهترین چیزهاست که بندگان مخلص از خدا می‏خواهند و روز پناه‏بردن به خداست از آنچه بندگان مخلص خدا از آن به خدا پناه می‏برند.

 

[161]. نَظَرَ الْحَسَنُ‌بْنُ‌عَلِیٍّ(ع) إِلَى النَّاسِ یَوْمَ الْفِطْرِ یَضْحَکُونَ وَ یَلْعَبُونَ فَقَالَ لِأَصْحَابِهِ وَ الْتَفَتَ إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ شَهْرَ رَمَضَانَ مِضْمَاراً لِخَلْقِهِ‏ یَسْتَبِقُونَ‏ فِیهِ بِطَاعَتِهِ وَ رِضْوَانِهِ فَسَبَقَ فِیهِ قَوْمٌ فَفَازُوا وَ تَخَلَّفَ آخَرُونَ فَخَابُوا فَالْعَجَبُ کُلُّ الْعَجَبِ مِنَ الضَّاحِکِ اللَّاعِبِ فِی الْیَوْمِ الَّذِی یُثَابُ فِیهِ الْمُحْسِنُونَ وَ یَخْسَرُ فِیهِ الْمُقَصِّرُونَ وَ ایْمُ اللَّهِ لَوْ کُشِفَ الْغِطَاءُ لَشُغِلَ مُحْسِنٌ بِإِحْسَانِهِ وَ مُسِی‏ءٌ بِإِسَاءَتِه‏؛ اقبال‏الاعمال، ص 275.
[162]. عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (ع) قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ|:‏ إِذَا کَانَ أَوَّلُ یَوْمٍ مِنْ شَوَّالٍ نَادَى مُنَادٍ أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ اغْدُوا إِلَى‏ جَوَائِزِکُمْ‏ ثُمَّ قَالَ یَا جَابِرُ جَوَائِزُ اللَّهِ لَیْسَتْ کَجَوَائِزِ هَؤُلَاءِ الْمُلُوکِ ثُمَّ قَالَ هُوَ یَوْمُ الْجَوَائِز؛ همان، ص282.