منابع و مآخذ
* قرآن کریم.
* نهج‌البلاغه.
* نهج‌الفصاحه.
1. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت: دار احیاء الثراث العربی، 1403ق.
2. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، بیروت: دارالتعارف، چاپ چهارم، 1401 ق.
3. فیروزآبادی، محمدبن یعقوب، قاموس المحیط، بیروت: دارالکتب العلمیه، 1408ق.
4. شهید ثانی، زی‍ن‌ال‍دی‍ن‌ب‍ن ع‍ل‍ی، منیةالمرید فی آداب‌المفید والمستفید، تهران: المکتبه‌العلمیه‌الاسلامیه.
5. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، بیروت، دار احیاء الثراث العربی، 1403ق.
6. محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمة، قم: دارالحدیث، 1386ش.
7. نراقی، محمدمهدی، جامع السعادات، قم: موسسه اس‍م‍اع‍ی‍ل‍ی‍ان، ۱۴۲۴ق.
8. شیخ صدوق، التوحید، تهران: دلیل ما، ۱۴۳۷ ق.
9. شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، قم: ارمغان طوبی، ۱۳۹۳.
10. امام خمینی، روح الله، باده عشق؛ اشعار عارفانه امام خمینى، قم: موسسه ت‍ن‍ظی‍م و نشر آث‍ار امام خمینی، 1386.
11. فیض کاشانی، المحجّة البیضاء، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی، ۱۳۹۳.
12. مصباح الشریعة منسوب للامام جعفر الصادق علیه‌السّلام، تهران: طور تهران، ۱۳۸۲.
13. شیخ مفید، الاختصاص، بیروت: دار ال‍م‍ف‍ی‍د، ۱۴۱۴ق.
14. اب‍ن ف‍ه‍دح‍ل‍ی، اح‍م‍دب‍ن محمد، التحصین فی حالات العارفین.
15. ستوده، امیررضا، پا به پای آفتاب، تهران: نشر پنجره، 1380 ش.
16. راشد، حسینعلی، فضیلت‌های فراموش شده، تهران: چاپ مؤسسه اطلاعات، 1374ش.
17. مختاری، رضا، سیمای فرزانگان، قم: دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ سیزدهم 1377ش.