بازخوانی یکی از خطبه های مهم نماز جمعه آیت الله امینی در 24 بهمن 82
بسم الله الرحمن الرحیم
بازخوانی یکی از خطبه های مهم نماز جمعه آیت الله امینی در 24 بهمن 1382
در آغاز سخن از راهپیمایی پرشکوه مردم شریف قم و همه مردم ایران در یوم االله 22 بهمن تشکر و قدردانی می‌کنم. در این راهپیمایی عظیم و با شکوه شما مراتب وفاداری خودتان را نسبت به نظام اسلامی و آرمان‌های امام راحل(ره) در معرض دید جهانیان قرار دادید.
روح بلند امام راحل و ارواح پاک شهدا را شاد کردید و دشمنان را مأیوس کردید. مخصوصا حضور چشم‌گیر جوانان عزیز در این راهپیمایی چه در قم که من شاهد بودم؛ چه در شهرستانها بسیار امیدوار کننده و مناسب بود.
دشمنانی که همه‌اش تبلیغ می‌کردند که جوانان جدا شدند از اسلام و انقلاب، حضور این جوانان بسیار مناسب و موثر بود. من خودم که شاهد بودم این وضعیت را در همینجا این به ذهن من آمد. آن صحنه‌هایی که در زمان قبل از پیروزی انقلاب و در زمان دوران جنگ، بخاطر من آمد که این جوانان با همان شور و با همان عزّت و بزرگی حضور دارند.
خیلی اسباب امیدواری بود. خدا انشاءالله بهترین جزای خیر را به شما جوانان و عموم مردم عطا کند.
من به همین مناسبت امروز، سخن کوتاهی با جوانان دارم. مرادم از جوانان کسانی است که الان در سنین 45 یا پایین‌تر هستند. یعنی کسانی که در زمان رژیم سابق نبودند و از وضع آن زمان اطلاع درستی ندارند. در دوران مبارزه برای انقلاب در این دوران یا نبودند یا اگر بودند در سنین کودکی بودند که خاطره‌ای از آن به ذهنشان نمی‌آید.
دوران دهه مبارک فجر و مراجعت امام را به ایران اسلامی و آن شور و شعف عظیم مردم و مخصوصا طبقه جوان و بعد از آن پیروزی انقلاب را در 22 بهمن شاهد نبودند؛ یا اگر بودند کودک بودند چند ساله بودند که هیچ خاطره درست و روشنی از آن زمان ندارند.
دوران 8 ساله جنگ تحمیلی را و آن فداکاری‌ها و ایثارهای جوانان را در صحنه‌های نبرد، که اسباب پیروزی شد؛ آنها را شاهد نبودند. من مرادم اینها است.
عزیزانم! جوانان، در یک وضعی ما الان قرار گرفته‌ایم که مقداری بهتر است در رابطه‌اش توضیح دهم. شما وضع موجود را می‌بینید و این هم بیشتر توجه به ضعف‌ها و کمبودها دارید. ضعف‌هایی که به هر حال همه حکومت‌ها، همه کشورها با آن مواجه هستند. البته کشور ما هم، همین ضعف‌ها و کمبودها را دارد.
گاهی گفته می‌شد که خود انقلاب برای ما چه کرده؟ این را معمولا همین جوان‌های که عرض کردم می‌گویند، می‌گویند که انقلاب برای ما چه کرده؟ و شروع می‌کنند چندتا از این نکات ضعف را می‌شمارند و به نکات مثبت انقلاب چندان توجهی ندارند.
قبلا این را برایتان بگویم که شما خودتان می‌دانید که من از کسانی نیستم که همیشه ثناگو باشم و به نکات ضعف توجه نداشته باشم. و همواره می‌گویم و گفتم چه در این تریبون و چه در جاهای دیگر و چه خصوصی با مسئولین.
من منکر این نقاط ضعف نیستم و منکر این کمبودها نیستم. نمی‌گویم که مسئولین نظام هیچ اشتباهی نکردند. چرا بعضی اشتباهات هم آنها مرتکب شده باشند. ولی اینکه فقط آدم نقاط منفی را ببیند و نکات مثبت را نادیده بگیرد، بی انصافی است.
شما وضعی که الان در ایران می‌بینید، چه از امکانات آب لوله کشی، برق، اتوبان‌ها، آسفالت، تلفن، گاز اینها را شما مشاهده می‌کنید. حتی در دهات دور افتاده هم تلفن پیدا می‌کنید، برق پیدا می‌کنید و از نعمتهای مختلف آب لوله‌کشی و... استفاده می‌کنند. اینهایی که شما می‌بینید این توسعه‌ای که در دانشگاه‌ها شده و اینقدر ما دانشگاه اضافه کرده‌ایم؛ این همه فارغ التحصیل‌هایی که حالا بوجود آمده؛ این توسعه‌ای که در کشاورزی انجام گرفته و کارهایی که شده است، حتی این وضع معیشتی که الان ما داریم حالا با کمبودها با همه اینها، همه اینها چنان نیست که قبلا بوده در رژیم سابق بوده و ایران هیچ کاری نکرده است. الان فرصت ذکر این نیست که من فهرست‌وار کارهایی که شده را عرض کنم.
اینهمه کارخانه‌های عظیم که در بسیاری جاها ما را به خودکفایی رسانده است. اینها، فکر می‌کنید در زمان سابق بوده و آنوقت همین ضعف‌ها مال مسئولین ما است؟ خیلی بی انصافی است.
عرض کردم من هیچوقت ثناگو نبوده‌ام. و هیچوقت هم جوری نبوده که ضعف‌ها را نبینم. من خوب می‌بینم و خوب می‌دانم. و این ضعف‌های کشورهای دیگر را هم می‌دانم. مشکلات کشورهای دیگر را هم می‌دانم. و تلاش مسئولین را هم برای حل مشکلات می‌دانم. بارها وبارها هم برایشان گفتم. آنها هم تلاش خودشان را می‌کنند.
خب اینها به برکت انقلاب آمده است. این موفقیت‌ها چه در توسعه علوم، چه در توسعه اقتصادی، چه در مسائل دیگر، اینها بعد از انقلاب پیدا شده و بوجود آمده است.
آیا بی‌انصافی نیست که آدم چهارتا ضعفی که می‌بیند، فقط تمرکز پیدا کند روی اینها و بگوید که جمهوری اسلامی ایران چیکار کرده است؟ می‌خواهید چه کاری بکند؟
کدام کشوری است که با این مشکلات جنگ و غیره‌ای مواجه بوده و الان اینهمه پیشرفت و ترقّی دارد کدام کشوری را سراغ دارید؟
من که به خیلی از کشورهای جهان سوم رفتم می‌بینم کشور ما به مراتب پیشرفت و ترقّی‌اش بیشتر است. البته من به این راضی نیستم باز هم می‌گویم باید سعی کرد باید کوشش کرد. ولی اینها را ندیدن خیلی بی‌انصافی است!
از همه بالاتر وجود یک حکومت اسلامی که ضامن استقلال عظمت و آزادی ما است.
این را باید ما قدر بدانیم. آیا شما می‌دانید که در زمان رژیم سابق لیست نمایندگان مجلس را می‌بردند برای سفارت انگلیس و سفارت آمریکا امضاء کند. تا امضاء نمی‌کرد اینها حق نداشتند. می‌دانید؟ وهمان‌ها هم از صندوق بیرون می‌آمدند. می‌دانید که نخست وزیر و روسا و وزرا را باید آن دولتها تایید کنند تا بتوانند انتخاب کنند. این را می‌دانید؟
می‌دانید که ایران ما مورد غارت وچپاول انگلیس و آمریکا و کشورهای اروپایی بود. و مردم ما با فقر زندگی می‌کردند. شما اگر حرف مرا قبول ندارید، از بزرگان بپرسید. ببینید زندگی آنها در زمان رژیم سابق چگونه بوده است. حالا شما داد می‌زنید از اینکه مرغ گران شده، نمی‌دانم چی گران شده از تورم و... من هم می‌گویم ولی از آنها بپرسید در سال چند مرتبه مرغ می‌خوردید؟ چند مرتبه برنج می‌خوردید؟ چه مقدار میوه پرتغال و دیگر میوه‌ها را صرف می‌کردید. آیا فراموش کردید همه اینها را؟ خیلی بی انصافی است.
قدر این نعمت را بدانیم، قدر این عزّت را بدانیم. خدا به برکت خون شهدا با الطاف خودش با ایثار و فداکاری آن عزیزان صدر انقلاب و دوران جنگ تحمیلی، این نعمت بزرگ را نصیب شما کرده است.
این امانتی است که امام راحل، شهدای انقلاب، جانبازان انقلاب به دست ما سپرده‌اند. می‌دانید الان جهان اسلام همه توجه‌اش به ایران است و ایران را بعنوان ام القری حساب می‌کند. می‌دانید؟
وقتی که آدم می‌رود خارج می‌بیند که چه شور و شعفی در بین مسلمانها است.
آیا این عزت را نمی‌خواهید نگه دارید؟ آیا این انقلاب را نمی‌خواهید نگه دارید. باید ما در حفظ وحراست از این انقلاب با تمام توانمان کوشش کنیم.
جوانان عزیز! 45 ساله‌ها به پایین، عرض من این است قدر این نعمت را بدانید و حفظ و حراست کنید. مشکلات است ولی این مشکلات را خب شما میآئید انشاءالله در آینده، چند سال دیگر نه بنده هستم نه خیلی از اینها، این شما هستید کشور را می‌خواهید اداره کنید. خب شما میآئید صحنه وسیله علم را دارید وسیله دانش را دارید، فناوری را یاد گرفته‌اید، امکانات در اختیارتان است و از همه بالاتر آزادی دارید. تنها کشوری که در جهان مستقل زندگی می‌کند جز ایران وجود ندارد. آیا حیف نیست این را ما هی نق بزنیم و نق بزنیم و ندیده بگیریم. (والله اگر کوتاهی شود) در قیامت پیش پیغمبر نمی‌توانید پاسخ بدید.
عزایزانم! جوانان! فریب دشمنان را نخورید. دشمنان خیرخواه شما نیستند. آمریکا خیرخواه شما نیست کشورهای اروپایی هیچکدام خیرخواه شما نیستند. تمام همّشمان این است که اسلامی بودن را از این نظام بگیرند. هدفشان این است. فکر می‌کنید که اینها به سود شما هستند بخدا سوگند اگرمسلط شوند خدای ناکرده، به صغیر و کبیر شما رحم نمی‌کنند. دیگر این جناح و آن جناح هم ندارد. چون می‌خواهند استقلال نداشته باشید. به خود آئیم! هشیار باشیم! فداکاری کنیم و می‌دانم جوانان همینگونه هستند.
این جوانانی که من در این تظاهرات دیدم و این راهپیمایی دیدم برادران و همفکران همانهایی هستند که درصدر اسلام اینهمه عظمت آفریدند. در صدر انقلاب اینهمه عظمت آفریدند.
پروردگارا ما را قدردان این نعمت انقلاب قرار بده!
ما را در حفظ و حراست این انقلاب موفق بدرا!
شرّ دشمنان را به خودشان باز بگردان!
جوانان عزیز ما را همیشه در صحنه، زنده و موفق بدار!
وسیله کسب و کار و تجارت و اشتغال و زندگی مرفه و معیشت برای همه فراهم بفرما!.